Indruk Istanbul en Turkse les

Zoals jullie misschien al wel in het eerste bericht hebben gelezen volg ik in de eerste drie weken hier in Istanbul een EILC (Erasmus Intensive Language Course) Turks. Na anderhalve week begin ik het eindelijk een beetje onder de knie te krijgen. Dat wil zeggen dat ik in ieder geval zonder na te denken kan zeggen wat en waar ik studeer, in een restaurant en winkel uit de voeten kan, mezelf kan voorstellen en kan afdingen natuurlijk. Het moeilijkste is eigenlijk dat helemaal niks op het Nederlands of Engels lijkt, waardoor je alle woorden echt in je kop moet stampen. De lessen zijn iedere dag van half 10 tot 1 uur. Als we de avond ervoor de stad in zijn geweest levert dit nog wel eens wat problemen op. Maar ik ben tot nu toe overal, fit of brak, bij geweest. Ik vind het namelijk wel lachen en ook bijna noodzakelijk de taal een beetje te spreken. Bijna geen enkele Turk spreekt namelijk Engels. Daarnaast vinden ze het schitterend als een woordje Turks spreekt. Je krijgt dan vaak nog iets gratis wanneer je in een restaurant bent. Meestal is dat een glaasje thee na het eten. Thee drinken ze hier overal en altijd. Je hebt speciale theetuinen waar je thee of gewoon een frisje kunt gaan drinken. Naast het language centrum waar wij Turkse les hebben is een moskee met een theetuin ernaast. Hier gaan we na de les vaak wat drinken en een klein beetje studeren, maar voornamelijk tavla (backgammon) spelen. Een verslavender spel kan ik denk ik niet krijgen.

Maar goed, genoeg serieus gelul; Natuurlijk wordt er het grootste deel van de tijd niet gestudeerd op Turkse woorden. Vaak spreken we ’s avonds met een groep af in Taksim. Dit is de meest moderne wijk in het centrum van Istanbul. Je hebt hier overal barretjes en clubs met een dakterras. In deze clubs kost een biertje echter veel te duur. Dus hier komen we meestal pas aan als we een tijdje in een bar gezeten hebben waar we halve liters bier kunnen drinken voor € 2,50. Wat drinken betreft wil iedereen de nationale eer hoog houden. Dus iedere keer als bijvoorbeeld Duitser een biertje besteld moeten ook de Nederlanders eraan geloven. Op deze manier hebben we al een keer een fransman helemaal onder de tafel gedronken. Soms hebben we ook geen zin om helemaal nar Taksim te gaan en gaan we in de buurt van onze dormitory (hierover later meer) een biertje pakken. Dit doen we in de enige kroeg in de burt waar alcohol geschonken wordt. Hier wordt bijna geen alcohol geschonken omdat het naast een moskee is en daar mag men volgens de islam officieel geen alcohol drinken. We zijn daar nu drie keer geweest en volgens mij heeft de eigenaar van die tent zijn maandomzet nu al verdubbeld. Wat verder opvalt is dat daar iedere keer als wij er zijn ook dezelfde Turken droevig over hun biertje heen voor zich uit zitten te staren.

Zoals beloofd nog even wat over de dormitory waar wij nu slapen. Het is niet het beste onderkomen wat ik ooit heb gehad. Om te beginnen is het gewoon niet echt schoon en slaap je met z’n vieren op een kamer. Ik slaap samen met twee Duitsers en een Belg. Die Belg is op zich wel een relaxte gast, maar degenen met wie ik vooral omga slapen op andere kamers die gelukkig wel op dezelfde gang zijn. Die twee Duitsers zijn trouwens ook echt Duitsers!!! Ze zetten gvd de wekker om 7 uur terwijl we om 9 uur weg moeten! Jullie zullen wel begrijpen dat ik daar niet bepaald vrolijk van wordt. Verder zien ze er ook echt uit als een stel Duitsers. Jullie kennen het wel; Kort sportbroekje en een voetbalshirt en sportschoenen met witte sokken. Jaja, het zouden ook Nederlandse campinggasten kunnen zijn. Dan de wc’s… Als je daar binnenkomt hangt daar een lucht zeg!!! Ik snap ook hoe dat komt, ze gooien iedere dag een laagje water over de vloer en denken dat het daarmee schoon blijft. ‘Gelukkig’ hebben ze alleen maar Franse wc’s. Ik zeg gelukkig omdat dit betekent dat je niet op de bril kunt gaan zitten. In het begin is dit even wennen, maar na een paar dagen diarree was ik hier wel aan gewend. Ja, je leest het goed, diarree! De eerste dagen ging het prima, maar iedereen van de taalcursus heeft er al aan moeten geloven. Je moet schijnbaar gewoon even wennen aan het Turkse eten. Ze doen hier namelijk echt verschrikkelijk veel olie op het eten. Dit was dus ook voor mij even wennen, maar de laatste dagen heb ik bijna nergens meer last van. Wat wel relaxt is aan de dormitory is dat je altijd tussen de andere studenten zit. Je gaat dan ’s avonds sneller wat doen en we lachen met z’n allen om deze smerige toko. Bij de foto’s zie je een foto van de kamer die we dus met vier man moeten delen.

Gelukkig maakt de stad Istanbul veel goed. Het is echt een supermooie stad. Ik ben natuurlijk nog niet overal geweest, maar wat ik gezien en gedaan heb was echt heel mooi. Vanuit de taalcursus worden iedere week trips naar de meest toeristische attracties in Istanbul georganiseerd. De Hagia Sofia en de blauwe moskee staan volgens mij voor volgende week op het programma en deze week zijn we naar Topkapi Palace geweest. Verder zijn we zelf al een paar keer over de Grand Bazaar gelopen. Dit is een markt met meer dan 3.000 winkels. Ik denk dat vooral de dames dit erg leuk zullen vinden. Je kunt er wel na het nodige afdingen relatief goede dingen kopen voor een lage prijs. Ook dan is het handig dat ik een beetje Turks spreek. Ze kunnen dit waarderen wat het afdingen wat makkelijker maakt en ook als je in het Turks zegt dat je student bent denken ze dat je minder geld hebt te besteden dan de toeristen waar ze je eerst voor aanzien. Daarnaast kan in een warm land als Turkije een strand natuurlijk niet ontbreken. We zijn nu twee keer naar The Princess Ilands geweest (een paar eilandjes onder Istanbul) om daar aan het strand te liggen en om wat verkoeling te hebben in de zee. Kijk bij de foto’s om een (eerste) indruk te krijgen van Istanbul.

Kort gezegd zijn de eerste twee weken heel goed bevallen. Ik ben echter wel heel blij als ik volgende week donderdag eindelijk ‘verhuis’ naar de campus van de universiteit waar ik ga studeren. Ten eerste is het daar waarschijnlijk een stuk schoner en heb ik een kamer die ik niet met anderen hoef te delen. Als de registratie voor de vakken de week daarna een beetje snel verloopt kan ik hopelijk nog een paar dagen naar het zuiden om daar aan het strand te liggen.